Қазақ - тұрмыс-тіршілігін, мақсат-мүддесін тілінде түйіндей білген халық. Тоқсан ауыз сөзді тобықтай түйінге сыйғыза білген, сондықтан сөз өнерін «дертке» теңеп, сөз өнер иесін дуалы ауыз әулие, данагөй деп есептеген. Тілді құдіретті күш деп есептеп, айтылған орынды сөзге тоқтап, оның магиялық күші бар деп есептегендіктен, «тіл тиюден» қорыққан, сескенген. Тіл тиюден сақтанып, «тіл көзден сақтасын», тілім тимесін деп «тіл-аузым тасқа» деген тілектер айтып, қорғанған. Фольклордың қай жанры да өмір қажеттілігінен туып, халықтың тұрмыс-тіршілігінен маңызды орын алды, онымен бірге жасасып, ғасырдан ғасырға мазмұны жағынан толысып, түрі жағынан өңделіп, тәлім-тәрбие жағынан байыған халықтың бірден-бір рухани мұрасы ретінде бүгінгі ұрпақ иелік етіп отырған әдеби-мәдени қазынаға айналды.
АЛҒЫС- ҚАРҒЫС СӨЗДЕРДІҢ СЕМАНТИКАСЫ
Гүлмира Сүлейменова (Талдықорған қаласы, Қазақстан Республикасы) | Download article